حضرت باران سلام
کویر خشکیده ی جان را یاد تو بارانی است
هر دم که نسیم خنک صبحگاهی مرا برای سلامی دوباره می وزد به آرامش نگاهت سبزتر میشوم
و آبی تر از باران
و آبی تر از طراوت شبنم در دشت لاله های یادت
کاش تو را تمنا کنم هر دم هر نفس به یاد تو ….
خنک های تو آرامم می کند عطش سوخته جانم را
و تو بارانی ….
من و خداوند هر روز فراموش مي كنيم
“ او “ خطاهاي مرا و “ من “ عطاياي او را !!!
آقا اجازه !
دست خودم نيست خسته ام
در درس عشق، من صف آخر نشسته ام
يعني نمي شود كه ببينم سحر رسيد
درس غريب “” غيبت كبري “” به سر رسيد
آقا اجازه!
بغض گرفته گلويمان
آنقدر رد شديم كه رفت آبرويمان
استاد عشق ، صاحب عالم ،گل بهشت
بايد كه مشق نام تو را تا ابد نوشت
“" اللهم عجل لوليك الفرج “”
آرامش …
هنر نپرداختن به انبوه مسائليست كه
بسم الله الرحمن الرحيم
تقديم به سجاده نشين عشق امام طراوت باران
يك نخ از جامه احرام تو ما را كافيست
نه كه ما را همه خلق جهان را كافيست
پسر حضرت نرگس به جمالت نازم
گوهر مهر تو ما را به دو دنيا كافيست
در مني يا به حرم يا عرفات يا مشعر
لحظه اي ياد كني از من شيدا كافيست
گر تو راضي شوي از من همه روزم عرفه است
نامه اي گر شود از سوي تو امضاء كافيست
اللهم عجل لوليك الفرج
